Van 25-10 winnen, naar helemaal opnieuw beginnen. De start van 2019 was veelbelovend: 3-0 winst op de nummer 5 van de ranglijst zonder daarbij heel goed spel te laten zien. De trainingsweek was goed, één van de betere van dit seizoen. De teleurstelling was des te groter zaterdagavond na de wedstrijd. Wie de score of de livestream heeft gevolgd, zal zich wellicht ook afvragen: Hoe dan?
Hoe kun je na het winnen van de eerste set met 25-10 alsnog een wedstrijd verliezen? Hoe kun je na zo’n set niets meer volhouden van wat daarvoor wel lukte? Vanaf 0-0 in de tweede set liep de controle over de wedstrijd langzaam bij ons weg en hebben we het nooit meer terug gekregen. Uiteraard ging de tegenstander beter spelen, slechter als de eerste kon immers niet. Maar wij gingen ook vooral slechter spelen. Hoop geschreeuw, weinig daden. Waar in de eerste set iedereen zijn ballen scoorde, bleven er in de sets erna één of twee man dat maar doen. Dat is helaas niet genoeg om alsnog een wedstrijd te winnen.
Nadat het 1-1 werd en we in de derde set achter stonden met 15-20, konden we met iets van vechtlust en wat geluk de set alsnog winnen. 2-1 voor en het kon nog steeds met een sisser aflopen om zo de 3 punten binnen te halen. Het liep echter totaal anders: met 25-9 kregen we alles om onze oren. Een aantal wissels die in de set ervoor nog redelijk uitpakten, waren nu ook kansloos. De tegenstander deed vrolijk wat wij de eerste set bij hun deden. Alle kansen wegnemen, de frustraties werden alleen maar groter bij ons. Alles werd geforceerd, verkrampt en we speelden ieder voor zich in plaats van samen met ons sterke team waarmee we dit seizoen al aardig ver zijn gekomen.
De wetenschap dat we elke uitwedstrijd die we wonnen met 3-2 gewonnen hebben, gaf nog een klein beetje hoop. Een beetje hoop doet een beetje leven en met 8-7 voor werd de kantwissel in de 5de set gedaan. Rustig side-out halen en dan zou het allemaal wel goedkomen. Maar waar de aanval bij ons aan het net faalde, deed die van hun dat niet. De set ging verloren en een kans weggegooid. Kampen had ook 3-2 verloren en we hadden de achterstand een stuk kleiner kunnen maken. Ik heb toch tot zondagavond nodig gehad om er niet enorm veel van te balen. Er zal nog genoeg over gesproken worden tijdens de trainingen. Maar zaterdag wacht er een zware tegenstander. De huidige nummer 1 van de competitie komt op bezoek, gelijk een mogelijkheid om onszelf te revancheren voor deze ellende. Als iedereen zijn eigen taken goed uitvoert, niet naar de ander kijkt, dan ben ik ervan overtuigd dat we kunnen winnen en zo de achtervolging opnieuw in kunnen zetten. We zien jullie hopelijk zaterdag voor de o zo nodige support!