Zaterdag stond de enige echte derby op het programma. De uitwedstrijd tegen VCN,
onze concurrenten uit het 10 km verderop liggende Capelle. De afgelopen jaren zijn er ongeveer 1000 oefenwedstrijden tegen Capelle gespeeld. De Zevenhuizenaren vinden de Capellenaren rare lui en andersom. Zaterdag was het dan tijd om voor de knikkers en vooral de eer te spelen. Capelle is vorig jaar gepromoveerd naar de topdivisie en zaten ons op de hielen. Wij stonden voorafgaand aan de wedstrijd als nummer 3 op de ranking en Capelle als de nummer 4 met 1 punt minder. Op papier zou het dus al een kraker moeten worden.
Voordeel van een wedstrijdje om de hoek, is dat het niet zo heel erg is als er wat vergeten wordt. Dus de sporttas die een zekere iemand thuis had laten staan, zorgde hier niet voor paniek. Ouders werden even gebeld en die kwamen hem gewoon even brengen, zodat iedereen op tijd bij de start aanwezig zou zijn. Voor Gianno was het een heel ander verhaal, want die zit momenteel in de zon op Tenerife. Hij is daar op trainingsstage die al gepland was voor hij bij ons ging spelen. De annuleringsverzekering was niet geactiveerd en hij vertrouwde het ons wel toe om die gasten even een oorwassing te geven.
Na de technische bespreking was het tijd om te gaan starten. Iedereen tot op het bot gemotiveerd, althans dat zeiden we. In de eerste twee sets was daar helemaal niets van te merken. De passing was slecht, de aanval liep niet, er werden geen ballen geblokkeerd en vanaf de service lijn werd al helemaal niks klaar gespeeld. Het leek er meer op alsof iedereen in gedachte met Gianno op vakantie was. Na twee sets verloren te hebben, was het alles of niets. Of 3-0 op de klote en huilend naar huis of 2-3 winnen en een heerlijk feestje vieren. De tweede set waren we al een stuk dichterbij dan de eerste set en die lijn konden we enigszins doorzetten. Er werd een hoop gewisseld om maar te zoeken naar de goede samenstelling voor die dag.
De derde set werd het kantelpunt van de wedstrijd. Het was loeispannend geworden en bepaald geen gala show op volleybal gebied. Veel fouten aan beide kanten, maar het was wel een echte derby. Erop of eronder boven de 20, 2 matchpoints tegen overleefd. De opluchting was enorm toen met 25-27 de derde set werd gewonnen, we kunnen nog wat! Capelle was gebroken, ze wisten dat ze de eerste twee sets geluk hadden gehad dat wij ver onder ons niveau speelden. Na een mooi (sarcastisch) compliment van Tristan aan de spelverdeler voor de doorzichtige door-tik bal, waren ze helemaal klaar. Het liefst had Capelle op de parkeerplaats verder gegaan. Zelf bloedzuigen vinden ze leuk, daar leven ze van. Maar, raar als ze zijn, ze wisten geen raad met dit compliment en de vierde set ging met 25-15 naar ons.
Ook de vijfde set had Capelle weinig meer in te brengen. Na de wissel met 8-7 voor ons, konden we door stomen naar 13-10 . Het werd nog even spannend tot 13-13 door eigen fouten, maar met 15-13 werd de derby dan toch gewonnen. Ondanks een langzame start en een mindere wedstrijd van onze zijde, was het nog goed genoeg om van Capelle te winnen. Over een paar maanden in Swanla zullen we ze nog eens laten zien hoe goed we zijn, maar dan vanaf het eerste punt.
Naast dit mooie resultaat tegen een directe concurrent op de ranglijst en qua topografische ligging, waren er fantastisch veel supporters meegekomen uit Zevenhuizen. Ondanks de super Saturday van Capelle, waarin alle teams thuis speelden, zaten er een schamele 20 supporters die voor Capelle gekomen waren. De overigen waren onze supporters. En die waren minstens zo fanatiek als ons. Bedankt allemaal voor de support, ze kunnen bij Capelle nog een hoop leren van jullie. Misschien willen onze speakers in Capelle een lesje komen geven hoe je een wedstrijd voorziet van muziek en commentaar, want het zijn echt rare lui daar. Aanstaande zaterdag spelen we, onder het toeziend oog van Sinterklaas, een thuiswedstrijd tegen VCV en gaan we weer voor de 3-0 winst. Hopelijk tot dan, en nogmaals bedankt voor de support!